De Liefde

IMG_8345Wanneer de liefde je wenkt, volg haar,

Ook al zijn haar wegen steil en zwaar begaanbaar.
En wanneer ze haar vleugels rond je uitspreidt, geef je dan aan haar over,
Ook al kan het zwaard, dat ze onder haar slagpennen verborgen houdt, je ernstig verwonden.
En als ze tot je spreekt, geloof haar dan,
Ook al is haar stem in staat je dromen te verbrijzelen zoals de noordenwind de tuinen braaklegt.

Want precies zoals de liefde je kroont, zo zal ze je kruisigen.
Zoals ze je groei begeleidt, zo zal ze je ook snoeien.
Zoals ze opstijgt tot jouw hoogten en je rankste twijgjes streelt in de zon,
Zo zal ze afdalen tot je wortels en ze schudden tot waar ze zich het sterkst vastklampen aan de aarde.
Ze haalt jullie binnen alsof jullie haar korenschoven zijn.
Ze hanteert de dorsvlegel tot je open en bloot ligt.
Ze zift je om je te ontdoen van kaf.

Ze maalt je tot je wit ziet.
Ze doorkneedt je tot je soepel bent;
En dan draagt ze je naar haar heilige vuur, opdat je heilig brood moge worden voor God’s heilige feest.
Al deze dingen zal liefde met je doen, opdat je de geheimen van je hart leert kennen, en door die kennis wordt omgevormd tot deel van ’s levens hart.
Maar als je in je angst slechts liefdes vrede en liefdes vreugde zoekt,
Dan is het beter dat je je naaktheid bedekt en je terugtrekt van liefdes dorsvloer,
Terug in de zoutloze wereld waar je zult lachen, maar nooit uit volle borst,
En huilen, maar nooit al je tranen.

Liefde geeft niets, behalve zichzelf, en ze neemt niets behalve van zichzelf.
Liefde wil niet bezitten en niet bezeten worden;
Want liefde is liefde genoeg.

Wanneer je mint, zul je niet zeggen “God is in mijn hart”, maar liever “Ik ben in het hart van God”.
En denk niet dat je de koers van liefde kunt bepalen, want liefde bepaalt, zo ze je waardig acht, jouw koers.

De liefde heeft geen ander verlangen dan zichzelf te vervullen. Maar als je liefhebt en daarbij zo nodig iets wensen wilt, laat dit dan je wensen zijn:

Te smelten en gelijk te worden aan een stromend beekje dat zacht een melodie zingt voor de nacht.
De pijn te mogen kennen van teveel tederheid.
Verwond te mogen worden door je eigen inzicht in de liefde.
En bereidwillig, blij te bloeden.
Te ontwaken in de vroege ochtend met een gevleugeld hart en een eerbetoon te brengen aan weer een nieuwe dag van minnen,
Te rusten rond het middaguur en liefdes vervoering te overdenken;
Om, wanneer de avond valt, thuis te komen met dankbaarheid.
En dan te slapen met een gebed voor de beminde in je hart en een hymne op je lippen.

(Uit: Khalil Gibran – ‘de Profeet’ – vertaling van Desanne van Brederode, Uitgeverij Synthese)

Top
Adsang